Do naszej kliniki weterynaryjnej „Vitus” czesto przychodza wlasciciele psow skarzac sie na slabosc i niedowlad tylnych nog u swoich wychowankow. Roznie opisuja oznaki choroby: „merdajacy” chod, pies wlecze lapy, paraliz tylnych lap, kulawizna, garbienie grzbietu i inne.

Nie istnieje wylacznie jedna przyczyna opisywanych problemow. Dlatego profesjonalna diagnostyka jest bardzo wazna dla efektywnego dalszego leczenia. Bez wizyty u lekarza nie moze sie obejsc. W artykule postaramy sie podac ogolne informacje o mozliwych przyczynach niedowladow tylnych konczyn u psow, a takze krotko wspomnimy o ogolnych zasadach diagnostyki i leczenia tych chorob.

Istnieja sklonnosci do danych patologii zwiazane z dana rasa psa, a takze z wiekiem.

Tak na przyklad niektore rasy tzw do towarzystwa jak jamniki, francuskie i angielskie buldogi, pudle i mopsy, maja sklonnosc do przesuniec i uszkodzen kregow i dyskow miedzykregowych (dyskopatia, przepuklina kregowa).

Ta patologia przedstawia powazne niebezpieczenstwo dla zdrowia, a nawet zycia psa. Po przesunieciu sie dysku miedzykregowego uciskowi ulega rdzen kregowy. Na zewnatrz przejawia sie to atakami silnego bolu: pies zamiera w jednej pozycji (zwykle z wyciagnieta szyja i zgarbionymi plecami), pojawiaja sie silne dreszcze, zadyszka, tylne lapy sie uginaja, slabna.

Przy mniej wyraznym nacisku na rdzen kregowy klinicznie wystepuje tylko slabosc tylnych konczyn – pies jakby je wlecze, stara sie przeniesc wage ciala na przednie lapy, nie moze wskoczyc na kanape (krzeslo, fotel), nie moze nachylic sie do miski stojacej na podlodze.

Przy podejrzeniu o dyskopatie psa, nalezy natychmiast przeprowadzic pelna diagnostyke choroby i mozliwe, ze przeprowadzic ingerencje chirurgiczna. Silny nacisk na rdzen kregowy moze szybko prowadzic do nieodwracalnych zmian u psa, a wtedy juz zadne leczenie nie bedzie efektywne.

Psy duzych i ras-gigantow (jak syberiany, dogi, rotwillery, nowofundlandy, labradory i inne), a takze owczarki niemieckie w wieku od 4-12 miesiecy maja sklonnosci do chorob pasa miednicowego, stawow tylnych konczyn. Na powstawanie tych chorob wplywa mnostwo czynnikow, a w szczegolnosci zle zbalansowana dieta pokarmowa, zbyt wielka waga szczeniecia, slizganie sie lap na podlodze, dziedziczenie i inne.

Przy porazeniu stawow pasa miednicowego wystepuja oznaki slabosci/ niedowladu tylnich konczyn przejawiajace sie przede wszystkim po wypoczynku (rano, przy wstawaniu) i zmniejszaja sie podczas fizycznego wysilku. Procz tego porazenie stawow miednicy rzadko bywa symetryczne i pies najpierw „pada” na jedna lape. O tego rodzaju patologii mozna dokladnie przeczytac w naszym artykule „Dysplazja”.

Psy bedace w wieku srednim i starszym, nastepnego dnia po dodatkowym ciezkim obciazeniu fizycznym moga cierpiec na zapalenie miesni – (miozita)

Jednym z przejawow tej choroby jest wlasnie slabosc tylnych konczyn, „szczudlowaty chod”. Leczenie nie przedstawia powaznych problemow. Jednak odroznic zapalenie miesni od porazenia rdzenia kregowego psa moze tylko lekarz weterynarii.

Niedowlad konczyn starszych psow moze pochodzic od centralnego ukladu nerwowego, to oznacza, ze moze byc zwiazane z nieprawidlowa praca samego mozgu. Z naszych obserwacji mozemy powiedziec, ze czesto sa to problemy naczyniowe, rzadziej procesy zmiany objetosci (opuchlizna mozgu). W kazdym razie madre leczenie moze znacznie polepszyc stan psa i znacznie przedluzyc mu zycie.

Choroby nerek psow NIE MOGA byc przyczyna niedowladu tylnych konczyn i zgarbionej pozycji ciala, jezeli tylko nie mowimy tu o krancowym wycienczeniu i samozatruciu (ale w takim przypadku niedowlad rozprzestrzenia sie na wszystkie miesnie, nie tylko tylnych nog).

Powszechnym bledem wlascicieli jest „samodzielne” leczenie psa przeciwzapalnymi preparatami (aspiryna, indometacin, diclofenac itp). Poprawa w stanie zdrowia psa po wykorzystywaniu tych preparatow ma tylko i wylacznie charakter czasowy i maskuje podstawowe przejawy tej choroby.

Procz tego preparaty przeciwzapalne daja u psow powazne efekty uboczne, wlaczajac w to naruszenie scian zoladka i krwotok zoladkowy.